අපි එදා බෙදා ගත් කලටි පොල්ගහ උස ගිහින්
ඒ ළගින් තිබුණ - හී ඇල වියැලිලා
දං පදුරු අතරින් අතැගිලි තුඩු මතින් ඉපිලී
කුරැලු කූඩුව දිහා බලා හිටියා මතකද?
දම් පාට පැහුණ ගෙඩි එකකවත් කැවෙ නැහැ
සර්පයින් දශ්ට කරලා ඒ නිසා නොකා ඉමු
අපට කරදරයක් වෙච්චි පොඩි නංගි බය කළා
ඒත් අපි ඇතිපදං දං කඩං කෑවා
ඒ දණ්ඩ හරි මැදදි උඩ පණින විට කෑ ගසා
ඇලට වැටුණා නෙවෙයි හරි කැමැත්තෙන් පැන්නා
ගෙදර යන්නට කලින් තෙත කොණ්ඩෙ වේලගෙන
දම් පාට දත මැද්දෙ බෝම්බු කෝටුව කඩාගෙන
කුරැලු කූඩුවත් නෑ - ඒතැන දං පදුරත් වැනසිලා
ඇලපාර වහන්නට ගත් මහන්සිය නිසා
පහල වෙල් යාය මලකඩ වෙන්න අත් හැරලා
අද ඉතිරි කද මහත අග හීනි - තනි පොල් ගහ විතරමයි
1 comment:
කද මහත අග හීනි - තනි පොල් ගහ....
කදිම රූපකයක්. හොඳ කවියක්.
සුබපැතුම්.
(කමෙන්ට්ස් වල Word Verification එක අයින් කලොත් නරකද?)
Post a Comment